พงไพร

n. forest

def.:

คงหญ้าหรือดงไม้ที่รวมกันเป็นผืนป่า

related: jungle, woods syn.: ป่า, ดง, พนาลัย, ไพร, พนา, พงพี sample:

กรมป่าไม้อาจฝันเฟื่องไปว่าพงไพรที่ถูกเผาทิ้งไปแล้วนั้นคงจะกลับเขียวชอุ่มขึ้นมา

clf.: ที่, แห่ง